ΟΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ: Βαγγέλης Μαυρόπουλος

ΟΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ

Ο Γ.Σ. Απόλλων Σμύρνης ευχαριστεί ιδιαίτερα τον Πάνο Μαυρόπουλο, υιό του μεγάλου ποδοσφαιριστή του Απόλλωνα και της Εθνικής Ελλάδας Βαγγέλη Μαυρόπουλου, για την παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού αλλά και των σημαντικών στοιχείων σχετικά με τη βιογραφία του πατέρα του.

Βαγγέλης Μαυρόπουλος

Γεννήθηκε το 1935 στο Οχυρό Δράμας και ήταν το τρίτο παιδί του Παναγιώτη και της Σοφίας (προσφύγων ποντιακής καταγωγής).Τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα έγιναν στην ομάδα του χωριού του, τον Ερμή.

Στη συνέχεια από το 1949, αγωνίστηκε στην Ελπίδα Δράμας ενώ παράλληλα πραγματοποιούσε τις Γυμνασιακές του σπουδές.

Το 1956 εκδήλωσε ενδιαφέρον για την απόκτησή του ο Απόλλων Αθηνών και η Ελπίδα τον παραχώρησε. Αγάπησε και αγαπήθηκε από την προσφυγική ομάδα της Σμύρνης, ενστερνιζόμενος τα ιδανικά της, όντας και ο ίδιος παιδί προσφύγων. Έγινε βασικό στέλεχος της μεγάλης ομάδας των αδελφών Καμάρα, Δερμάτη, Δρόσου, Μπάμπη Σεραφείδη, Σάβα Παπάζογλου, Χολέβα, Μπεχράκη, Βασιλείου, Ταουξή, Σκόρδα κ.α, την επονομαζόμενη ως Ελαφρά Ταξιαρχία.

Κορυφαία στιγμή αυτής της χρυσής φουρνιάς, ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος Αθηνών 1957-58. Η νίκη με 2-3 επί του Παναθηναϊκού μέσα στη Λεωφόρο, έδωσε τον τίτλο στον Απόλλωνα.

Στον Απόλλωνα αγωνίστηκε από τον Μάϊο του 1956 μέχρι τον Ιανουάριο του 1961.

Στις 2 Φεβρουαρίου, αναχώρησε για την Αυστραλία, με σκοπό να αγωνιστεί στον «Πανελλήνιο» του Σίδνεϋ, αποδεχόμενος την πρόσκληση του Γιώργου Ζαντιώτη (μετανάστη δεύτερης γενιάς) προέδρου της ομάδας.

Ο ίδιος άνθρωπος στις 30 Ιουλίου πάντρεψε το Βαγγέλη με τη Μαρουλίτσα Γαβριήλ το νεανικό του έρωτα που τον ακολούθησε στη μακρινή ήπειρο.

Το ζεύγος με τον κουμπάρο τους.

Στον «Πανελλήνιο» αγωνίστηκε μέχρι τον Δεκέμβριο του 1962. Στα δύο αυτά χρόνια άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Μάλιστα το 1962 ανακηρύχτηκε mvp του πρωταθλήματος.

Φωτογραφία από τη βράβευση.

Για τον Βαγγέλη ενδιαφέρθηκε ο Παναθηναϊκός, όμως οι φίλαθλοι της ομάδας του Απόλλωνα αντιδρούσαν. Ενώ βρισκόταν στην Αυστραλία, την Κυριακή 8 Οκτωβρίου 1961 κυκλοφόρησε στο γήπεδο της Ριζούπολης στη διάρκεια ενός αγώνα η εφημερίδα «Νέα του Απόλλωνος» με πρωτοσέλιδο τίτλο: «Βόμβα, ο Μαυρόπουλος στον Παναθηναϊκό».

Αυτό εξαγρίωσε τους φιλάθλους, οι οποίοι θεώρησαν ότι η μετάβαση του Μαυρόπουλου στην Αυστραλία ήταν τέχνασμα για να θεωρηθεί ούτως ή άλλως χαμένος και έτσι να γίνει η παραχώρησή του χωρίς αντιδράσεις. Έσπευσαν λοιπόν οι φίλαθλοι στον τότε πρόεδρο της ομάδας κ. Κώστα Οικονόμου και πιέζοντάς του απέσπασαν την υπόσχεση ότι: Όταν θα επέστρεφε ο Μαυρόπουλος από την Αυστραλία θα συνέχιζε να αγωνίζεται στον Απόλλωνα και δεν θα παραχωρούνταν στον Παναθηναϊκό.
Έτσι ο Παναθηναϊκός έστρεψε την προσοχή του στον Αριστείδη Καμάρα τον οποίο και απέκτησε και μάλιστα είχε μια λαμπρή σταδιοδρομία μέχρι τα 36 του χρόνια.

Έτσι, επέστρεψε στην Ελλάδα το Δεκέμβριο του 1962. Οικογενειακοί λόγοι, η νοσταλγία για την πατρίδα αλλά και μία πρόσκληση του Απόλλωνα, ήταν αρκετά για να εγκαταλείψουν την Αυστραλία. Αγωνίστηκε για μερικούς μήνες οπότε διέκοψε οριστικά το ποδόσφαιρο σε ηλικία 28 χρονών πικραμένος διότι δεν τηρήθηκαν τα συμφωνηθέντα οικονομικά κίνητρα της επιστροφής του. Τελευταίο του παιχνίδι ήταν το ΑΕΚ – Απόλλων 4-3 (ημίχρονο 1-3) στις 24 – 3 – 1963.
Συμμετείχε σε πολλές αποστολές με την Εθνική ομάδα.
Απέκτησε δύο παιδιά, τον Παναγιώτη και τη Σοφία.

Αποφάσισε να ασχοληθεί με την προπονητική και το 1970 τελείωσε τη σχολή της ΕΠΟ.

Εργάσθηκε στην Ελπίδα Νέας Ιωνίας, στο Φωκικό, στον ΑΟ Θήβας, ενώ έκανε και ένα πέρασμα από τον αγαπημένο του Απόλλωνα. Ως βοηθός του Κώστα Λινοξυλάκη στην πρώτη ομάδα το 1972, ενώ ταυτόχρονα ως προπονητής των εφήβων, πήρε το πρωτάθλημα, αναδεικνύοντας ταλέντα σαν τον Τάκη Παντέλη, το Μάρκο Μαυρομάτη, το Βαγγέλη Φριλίγγο, το Χρυσόστομο Μαρτίνη κ.ά., οι οποίοι αργότερα προωθήθηκαν στην πρώτη ομάδα.

Αποσύρθηκε οριστικά από το χώρο του ποδοσφαίρου και ασχολήθηκε με το εμπόριο ειδών ένδυσης.

Στις 29 Ιουνίου 1991 στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης μαζεύτηκαν οι παλιοί συμπαίκτες της Ελπίδος Δράμας, μετά από πρωτοβουλία του alter ego του στην ομάδα του Γιάννη Δόρδιου. Οι δυό τους είχαν το παρατσούκλι «τα διδυμάκια» αγωνιζόμενοι στο κέντρο και συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλον. Τον βράβευσαν με το χρυσό τριφύλλι, σήμα της Δραμινής ομάδας.

Ο Βαγγέλης Μαυρόπουλος απεβίωσε στις 22 Σεπτεμβρίου 1994 χτυπημένος από την επάρατο νόσο.

Δέκα χρόνια αργότερα, συγκεκριμένα στις 8 Φεβρουαρίου 2004, ο Γ.Σ. Απόλλων Σμύρνης σε μια σεμνή γιορτή που έγινε στο κλειστό γήπεδο της Ριζούπολης, βράβευσε την πρωταθλήτρια ομάδα του 1957 – 58. Την τιμητική πλακέτα, παρέλαβε από τα χέρια του προέδρου Αριστείδη Καμάρα, ο 15χρονος Βαγγέλης Μαυρόπουλος εγγονός του εκλιπόντος.