Γιώργος Αφρουδάκης στο Sports3.gr: «Πλέον θα παλέψουμε για αξιοκρατία»
Γιώργος Αφρουδάκης στο Sports3.gr:
Ο Γιώργος Αφρουδάκης, o φύσει και θέσει ηγέτης του τμήματος υδατοσφαίρισης του Απόλλωνα Σμύρνης και κορυφαίος φουνταριστός στην ιστορία της ελληνικής υδατοσφαίρισης με σωρεία διακρίσεων τόσο σε συλλογικό όσο και σε εθνικό επίπεδο, εξελέγη στο νέο 21μελές διοικητικό συμβούλιο της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας, μετέχοντας στο συνδυασμό «Κολυμπάμε Μαζί» του νέου Προέδρου, Κυριάκου Γιαννόπουλου.
Παραχωρώντας συνέντευξη στην ιστοσελίδα Sports3 και τη δημοσιογράφο Ζέτα Θεοδωρακοπούλου μίλησε για την εκλογική διαδικασία, για την αίσθηση που προκάλεσε η νίκη του συνδυασμού «Κολυμπάμε Μαζί», αλλά και για τον Σπύρο Γιαννιώτη. Στάθηκε στην πολλή δουλειά που περιμένει τη νέα διοίκηση, που έχει στόχο να μην αφήσει «κανέναν παραπονεμένο», ενώ έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα για «αξιοκρατία ξανά στην Ομοσπονδία».
Στη Συνέντευξη Τύπου του περασμένου Ιουλίου είχε μιλήσει πολύ σεμνά, δεν ήθελε καν δηλαδή! Απαθανατίστηκε δίπλα στον Κυριάκο Γιαννόπουλο και σ΄ όλη την ομάδα «Κολυμπάμε μαζί», αλλά-το καταλάβαινε κι αυτός- όλα τότε ήταν στις αρχές τους, εμπρός σε αχαρτογράφητα ύδατα και σ΄ ένα τοπίο άγνωστο. Ο Γιώργος Αφρουδάκης μαζί με την «dream team», όπως αποδείχτηκε περίτρανα εκλογικά, έδιναν το στίγμα τους και κρίνονταν τότε, παρουσιάζοντας σχέδια, προγράμματα και οράματα. Και ο 45χρονος βετεράνος, ήταν με τους νικητές τελικά. Μ΄ αυτούς που ήρθαν μετά από 35 σχεδόν χρόνια να ανατρέψουν το ριζωμένο κατεστημένο, κάνοντας την έκπληξη σε δεδομένα και προγνωστικά.
Σάρωσε στους σταυρούς, τρίτος μετά τον Νίκο Ξυλούρη και τον Βασίλη Σκουντή, να νιώθει συγκινημένος, τιμημένος και περήφανος προ της νέας πρόκλησης. Γιατί οι προκλήσεις στη ζωή του Γιώργου, ήταν συνεχείς και υψηλών προδιαγραφών. Γιατί η διαδρομή του ήταν τέτοια που αποτελεί παρακαταθήκη ολκής με συλλογικούς σταθμούς την Βουλιαγμένη, τον Πανιώνιο, τον Ολυμπιακό και τον «αιώνιο» Παναθηναϊκό, αλλά, σημαντικότερο όλων, αφετηρία και τέρμα-την εθνική ομάδα.
Πολύ μελάνι χύθηκε για τις κατακτήσεις με τις ομάδες του και τα 1685 γκολ του αλλά ακόμη περισσότερο μελάνι για το συγκρότημα με το εθνόσημο, όπου έδωσε και την ψυχή του. Η τρίτη θέση του βάθρου στο παγκόσμιο του Μόντρεαλ, αποτίμηση κόπων και μόχθου, που δυστυχώς δεν είχε την ανάλογη αποτύπωση στους Ολυμπιακούς. Από τις πέντε διοργανώσεις όπου δοκιμάστηκε, ο αρχηγός έζησε την έκτη θέση στην Ατλάντα, όπως έζησε και την αμήχανη τέταρτη της Αθήνας. Ο Γιώργος Αφρουδάκης μπορεί από το 2016 να βρίσκεται εκτός αγωνιστικής πισίνας, αλλά είναι πάντα «εντός», να υπηρετεί τον χώρο, με διοικητικές υποχρεώσεις στον Απόλλωνα Σμύρνης, προάγγελος και απαρχή των νέων εξελίξεων: Στο μυαλό του, εδώ και χρόνια είχε κολλήσει η ιδέα να συνεισφέρει από άλλη, διοικητική αφετηρία στην Κολυμβητική Ομοσπονδία που τίμησε για πάνω από είκοσι χρόνια. Οι καταστάσεις ωρίμασαν, ο κύκλος έκλεισε, η κάλπη ανέδειξε Κυριάκο Γιαννόπουλο και «Κολυμπάμε μαζί» και ο Γιώργος Αφρουδάκης είναι έτοιμος πλέον να κολυμπήσει “μαζί” και στα βαθιά… Γιώργο, τι σημαίνει να είσαι τρίτος -πίσω από τον Νίκο Ξυλούρη και Βασίλη Σκουντή-σε σταυρούς προτίμησης;«Υπερηφάνεια και τιμή για την προσπάθεια που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια στους αγωνιστικούς χώρους, κυρίαρχα με την εθνική ομάδα… για την εθνική ομάδα έχω δώσει και τη ζωή μου. Έπαιξα συνολικά δεκαοχτώ χρόνια. Πάντα πιστός, ούτε μια μέρα δεν ζήτησα άδεια, ούτε τίποτα και νομίζω ότι όλο αυτό είναι η επιβράβευση όλης εκείνης της προσπάθειας. Θέλω να ευχαριστήσω τα σωματεία που ψήφισαν, όλα τους, διότι πραγματικά ήταν καθολική η συμμετοχή, όλων των σωματείων. Θέλω να ευχαριστήσω και τα σωματεία τα οποία με τίμησαν με την ψήφο τους και εμένα και την κίνηση του Κυριάκου Γιαννόπουλου και, όπως είπα… από σήμερα κολυμπάμε όλοι μαζί για το καλύτερο μέλλον των αθλημάτων μας».
Και όπως έγραψε χαριτολογώντας ο Βασίλης Σκουντής… “και τώρα σκάσε και κολύμπα!” ;«Ζέτα έχει πάρα πολύ δουλειά, γιατί μιλάμε για έξι αθλήματα… Θέλουμε όλα τα αθλήματα να τα προχωρήσουμε ένα βήμα παραπάνω. Η αλήθεια είναι ότι υπήρχαν δύο αθλήματα τα οποία ήταν κάπως αδικημένα – αναφέρομαι στις καταδύσεις και την τεχνική κολύμβηση… Δεν θα αφήσουμε κανένα «παραπονεμένο». Ούτε εγώ, ούτε ο Κυριάκος, ούτε ο Ξυλούρης, ούτε ο Νάτσιος, δεν είναι κανένας του πόλο, του κολυμπιού, των καταδύσεων, δεν υπάρχει παράγοντας, μέλος του Δ.Σ. που θα είναι … της υδατοσφαίρισης εναντίον της κολύμβησης, ή της κολύμβησης εναντίον της υδατοσφαίρισης. Όλοι θα κοιτάμε το κοινό καλό και την κοινή προσπάθεια όλης της ομοσπονδίας. Έχουμε πέντε ολυμπιακά αθλήματα και ένα- η τεχνική κολύμβηση- που ευχόμαστε τα επόμενα χρόνια, να γίνει και αυτό ολυμπιακό. Είμαστε η μεγαλύτερη ομοσπονδία της Ελλάδας, θέλουμε να παραμείνουμε και να δώσουμε το κάτι παραπάνω».
Υπήρξε πάντως μια μεγάλη ανατροπή κατεστημένου, αποτέλεσε έκπληξη το αποτέλεσμα των εκλογών- εδώ που τα λέμε…
«Ναι πράγματι ήταν μεγάλη έκπληξη… ξέρουμε όλοι μας ότι στην Ελλάδα για να σπάσεις ένα κατεστημένο, πρέπει να σπάσεις… και αυγά. Σίγουρα προκάλεσε έκπληξη η είδηση σε πολλούς ανθρώπους, όχι μόνο στο χώρο μας, αλλά και σε όλον τον αθλητισμό γενικά. Αλλά πραγματικά, εδώ αξίζουν συγχαρητήρια στον Κυριάκο τον Γιαννόπουλο, ο οποίος έκανε μια τεράστια προσπάθεια εδώ και δύο χρόνια. Νομίζω ότι του αναλογεί το μεγαλύτερο μέρος της επιτυχίας, ίσως και όλο. Δούλεψε πάρα πολύ και πράγματι καταφέραμε και ανατρέψαμε ένα κατεστημένο, όπως είπες, το οποίο ήταν 37 χρόνια στο χώρο και δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να παραχωρήσει τη θέση του στον επόμενο διάδοχό του».
Κάπως άδικο πάντως όλο αυτό για τον Σπύρο Γιαννιώτη-επικεφαλής της αντίπαλης παράταξης. Ένας λαμπρός αθλητής και άνθρωπος…
«Ήδη τον συνεχάρην προσωπικά, αν και ήμουν στο πλευρό των νικητών, του έστειλα προσωπικό μήνυμα γιατί πραγματικά έκανε έναν σωστό αγώνα. Τελικά όμως νομίζω ότι πλήρωσε το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να αποσυνδεθεί από τους ανθρώπους οι οποίοι τόσα χρόνια ήταν στην ομοσπονδία. Δεν θέλω αυτή τη στιγμή να τους κατηγορήσω. Απλώς νομίζω ότι είχαν κάνει τον κύκλο τους. Δεν μπορούν πλέον να περιμένουν κάτι τα σωματεία, που είναι το κύτταρο της ομοσπονδίας, από τον Δημήτρη Διαθεσόπουλο και τους συνεργάτες του. Μεγάλωσαν, δεν έχουν πλέον τις ιδέες τις φρέσκιες που έχουν οι πιο νέοι άνθρωποι. Και νομίζω ότι και κουράστηκαν και κορέστηκαν. Και θεωρώ ότι ο Σπύρος , από τους μεγαλύτερους Έλληνες αθλητές που έχουμε βγάλει στον χώρο, πιστώνεται μια ήττα γιατί δεν μπόρεσε να αποσυνδέσει το όνομά του και τις φιλοδοξίες του από το παλιό κατεστημένο της Κ.Ο.Ε. με το οποίο συνεργάστηκε».
Τέλος εποχής πάντως για τον Δημήτρη Διαθεσόπουλο, δεν εξελέγη ούτε ως εκπρόσωπος στην Ε.Ο.Ε.
«Όσο έκπληξη μπορεί να έκανε στους ανθρώπους του αθλητισμού η νίκη του Κυριάκου Γιαννόπουλου, άλλο τόσο έκπληξη και μεγαλύτερη κιόλας έκανε η νίκη του Νίκου Ξυλούρη εναντίον του Δημήτρη Διαθεσόπουλου. Είχαμε ακούσει για αρκετά σωματεία ότι θα στηρίξουν τον Κυριάκο, αλλά στην ψήφο της ΕΟΕ θα προτιμήσουν τον Δημήτρη Διαθεσόπουλο λόγω ιστορίας. Τελικά αποδείχτηκε ότι τα σωματεία έκριναν ότι ο Νίκος Ξυλούρης- ένας αξιόλογος κολυμβητής αλλά ακόμη πιο αξιόλογος άνθρωπος, που δούλεψε και αυτός πάρα πολύ για να πετύχει αυτήν τη νίκη- αξίζει να είναι αυτός στην ΕΟΕ. Όπως είπα, ο Δημήτρης Διαθεσόπουλος έκανε τον κύκλο του και προσέφερε αυτά που έπρεπε να προσφέρει . Η προσφορά του είναι σημαντική στον ελληνικό αθλητισμό… άλλο που εγώ προσωπικά θα περίμενα ακόμη περισσότερα –γιατί είχε δυνατότητες να δώσει περισσότερα. Ωστόσο δεν μπορώ να μηδενίσω την προσφορά του στον ελληνικό αθλητισμό».
Με μια φράση, τι είναι αυτό που πρέπει και ήθελες να αλλάξει οπωσδήποτε στην Ομοσπονδία;
«Αυτήν την ερώτηση την… περίμενα και έχω σκεφτεί ακριβώς μια λέξη που θα σου πω… και αυτή η λέξη είναι η εξής : Αξιοκρατία. Αξιοκρατία ξανά στην ομοσπονδία. Είναι μια λέξη για την οποία θα δώσω μάχη θα παλέψω για να την ξαναέχουμε στην ομοσπονδία μας!»
Η γυναίκα σου η Μάρα και τα παιδιά σας, τι είπαν, πώς αντέδρασαν;
«Εντάξει…κατ΄ αρχάς η Μάρα είναι από αθλητική οικογένεια, πατέρας της είναι ο Χρήστος Ζούπας, ο αθλητής της ΑΕΚ που έχει συνδεθεί με την κατάκτηση του κυπέλλου Ευρώπης το 1968. Ζούσε και αυτός την αγωνία μαζί με τη γυναίκα μου. Της γυναίκας μου της αρέσει πολύ ο αθλητισμός είναι από τις γυναίκες που… καμιά φορά βλέπει αυτή πόλο αντί για μένα (γέλια). Είμαστε όλοι μια αθλητική οικογένεια».
«Παίζει» τώρα πλέον να βγάλετε τα παιδιά σας απ΄ το τένις που παίζουν και να τα οδηγήσετε στο πόλο;
«Μια και το΄ πες αυτό τώρα και μου ‘δωσες την πάσα αυτός είναι και ο λόγος που… Είχα πάντα στο μυαλό μου να εμπλακώ στην ομοσπονδία, ήταν το όνειρο και το απωθημένο μου και δικαιώθηκα που έκανα αυτήν την επιλογή, γιατί δεν θα μπορούσα ποτέ να ήμουν στην Ομοσπονδία και να έπαιζαν τα παιδιά μου πόλο! Νομίζω ότι είναι η απόλυτη δικαίωση, αναφορικά με το αποτέλεσμα των εκλογών, το γεγονός ότι επέλεξα τα παιδιά μας να ασχοληθούν με το τένις, για να μην βρεθώ σε αυτήν την δύσκολη θέση».
Τι λες τώρα! Για να μην δημιουργηθεί κάποια «σύγκρουση», για λόγους ηθικής τάξης;
«Ναι, δεν θα ήθελα. Δεν είπα ότι έβαλα τα παιδιά μου στο τένις επειδή… θα έμπαινα κάποια στιγμή στην Ομοσπονδία. Τα ώθησα στο τένις, είμαι κι εγώ λάτρης του τένις, άρεσε και στα ίδια, αλλά μέσα σ΄ όλες αυτές τις σκέψεις που είχα για την επιλογή του αθλήματος των παιδιών είχε περάσει από το μυαλό μου και αυτή. Μην έρθω στην δύσκολη θέση κάποια στιγμή να ασχοληθώ με τα κοινά της Ομοσπονδίας και να «κατηγορηθώ» κάποια στιγμή για τα παιδιά μου, για το αν θα έπαιζαν, ας πούμε, στην εθνική ομάδα!»
Ο κουμπάρος σου ο Γιώργος Μαυρωτάς τι είπε;
«Ο κουμπάρος μου ο Γιώργος Μαυρωτάς… κατηγορήθηκε και αυτός από τον Δημήτρη Διαθεσόπουλο στη Γενική Συνέλευση… εν πάση περιπτώσει… τον ρώτησε κάποιος- δεν θυμάμαι από ποια ομάδα- για την Γενική Γραμματεία, για τον Γιώργο Μαυρωτά και λέει… “αφήστε με τώρα, μην με βάζετε σε δύσκολη θέση και πω πράγματα που δεν θα είναι ωραία”. Ο Γιώργος νομίζω ότι είναι ευχαριστημένος, το έγραψε και στο twitter ότι η συνεργασία του με αθλητές κάνει την δουλειά του ακόμη πιο εύκολη… Ο Κυριάκος, ο Νίκος, εγώ, είμαστε αθλητές και του κάνει και διπλή τη χαρά, γιατί εκτός απ΄ το ότι είναι κουμπάρος δικός μου έχει και κουμπάρο και τον Γιάννη Γιαννουρή».
Α, ναι. Μεγάλη η συμβολή του απ΄την πρώτη στιγμή.
«Ναι, ναι… οπότε είναι διπλά χαρούμενος».
Τα αδέρφια σου, ο Ζάχος και ο Χρήστος ;
«Ο Χρήστος, πολλές φορές κοντραρίστηκε και αυτός με την απερχόμενη διοίκηση, το 2014 είχε εκδιωχθεί και από την εθνική ομάδα. Κοίτα Ζέτα νομίζω, όχι μόνο τα αδέρφια μου αλλά, πολλά παιδιά από τον χώρο χαμογέλασαν και σα να ελευθερώθηκαν κάποιες ιδέες τους και απόψεις και ένοιωσαν μια ανακούφιση. Και πολλά παιδιά που τόσα χρόνια φοβόντουσαν κιόλας να εκφραστούν».
Ζηλεύεις λίγο που τα χρόνια πέρασαν και δεν θα είσαι στο Τόκιο ως μέλος της εθνικής;
«Αν έχω με κάτι συνδέσει την αθλητική μου καριέρα, είναι με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Νομίζω ότι είμαι απόλυτα ταυτισμένος με αυτήν την διοργάνωση και τυχερός θα έλεγα γιατί όταν ξεκίνησα το 1996 στους πρώτους μου Ολυμπιακούς αγώνες, ήταν η πρώτη φορά που η εθνική ομάδα πήγε τόσο ψηλά –χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τα προηγούμενα παιδιά- εμείς είχαμε άλλους στόχους…Τυχερός γιατί το 2004 έζησα την εμπειρία των Ολυμπιακών μέσα στη πατρίδα μας και τυχερός κιόλας γιατί τα έφερε έτσι η τύχη που κλήθηκα στην ηλικία των 36 ετών να βοηθήσω, το 2012 , και προκρίθηκε η εθνική στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου».
Και άτυχος ωστόσο, με εκείνη την αχώνευτη τέταρτη θέση στους Ολυμπιακούς της Αθήνας…
«Ε, να, αυτό δεν στο είπα γιατί προσπαθώ να το αποφύγω! Προσπαθώ να αποφύγω τις μνήμες από εκείνο το μεσημέρι της Κυριακής της 29ης Αυγούστου… Τρεις η ώρα το μεσημέρι. Είναι το παιχνίδι που θα ήθελα να ξαναπαίξω. Ξέρεις έχω πολλές ήττες στη καριέρα μου, αλλά χάνεις από έναν αντίπαλο και αναγνωρίζεις την ανωτερότητα. Αυτή η ήττα με πείραξε πολύ, γιατί χάσαμε το μετάλλιο από μια εθνική που δεν ήταν καλύτερη από εμάς. Τη συγκεκριμένη εποχή και χρονιά η Ρωσία πήρε ένα μετάλλιο αν και δεν ήταν σε καμία περίπτωση καλύτερή μας».
Τι θα κάνει η εθνική μας στο Τόκιο;
«Τα παιδιά έχουν πάρα πολλές δυνατότητες και είμαι πολύ αισιόδοξος. Ένας από τους λόγους που είπα αμέσως το «ναι» στον Κυριάκο, πριν από ενάμιση χρόνο, ήταν αυτός. Πιστεύω πάρα πολύ στα νέα παιδιά του ελληνικού πόλο και θέλω να μπορέσω να βοηθήσω να δουλέψουν όσο μπορούν καλύτερα και η εθνική ομάδα να δουλέψει όσο μπορεί καλύτερα ώστε να πετύχει ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς. Δεν είναι μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις, υπάρχει ένα γκρουπ από ομάδες με μικρές αποκλίσεις και διαφορές. Πιστεύω ότι θα έρθει και λίγη τύχη γιατί τόσα χρόνια σαν εθνική ομάδα την στερηθήκαμε, δεν είχαμε τη δυνατότητα να παίξουμε έναν τελικό… να πάρουμε ένα χρυσό. Νομίζω λοιπόν ότι με αρχή το Τόκιο αλλά και στο μέλλον, έρχονται πολύ καλά και δημιουργικά χρόνια στην εθνική ομάδα αντρών. Να καμαρώνω τους παλιούς αθλητές να ανεβαίνουν στο βάθρο και να χαίρομαι και εγώ μαζί τους. Και όταν φέρνουν διακρίσεις οι νέες γενιές, όλα αυτά που κάναμε, τα προηγούμενα χρόνια παίρνουν μεγαλύτερη αξία».
Τελικά πιο δύσκολο είναι να είσαι καλός αθλητής ή καλός παράγοντας;
«Καλή ερώτηση και να σου πω κάτι… που έχει μια δόση γέλιου. Όταν ήμουν αθλητής νόμιζα ότι ήταν δύσκολο να είσαι αθλητής σε σχέση με τον παράγοντα. Όσον καιρό ασχολούμαι «παραγοντικά» με τον Απόλλωνα Σμύρνης που έχω ξεκινήσει την προσπάθειά μου, όσα χρόνια είμαι εκεί, διαπιστώνω ότι έχει πολλά προβλήματα μια ομάδα, πόσο μάλλον μια ομοσπονδία. Αρχίζω να πιστεύω ότι είναι πιο δύσκολο το παραγοντιλίκι… Οπότε πραγματικά δεν υπάρχει απάντηση… δεν εκτιμούσα όταν ήμουν αθλητής τη δυσκολία που έχει να είσαι παράγοντας και να προσφέρεις…. Γι αυτό και όπως σου είπα αναφορικά με τον Δημήτρη Διαθεσόπουλο, έχει προσφέρει σημαντικό έργο αλλά δεν κατάλαβε ποτέ, ούτε ακόμη και τώρα, ότι θα έπρεπε να διαλέξει ο ίδιος τη στιγμή που θα έλεγε το «γειά»».
Πηγή: https://polo.sports3.gr/
About www.apollongs.gr
